Η φολεγανδρίτικη φιλοξενία

Επισκέφθηκα φέτος το όμορφο νησί με σκοπό να περάσω μερικές ξένοιαστες μέρες αλλά και για να οργανώσω τον επικείμενο γάμο μου. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτό το τόσο δα μικράκι νησάκι είναι ανεξάντλητο.. 10 μέρες δεν φτάσανε για να ξεναγήσω τον σύντροφό μου σε όλα τα μέρη που είχα κατά νου. Ευτυχώς απολαύσαμε αρκετές βόλτες στη Χώρα, στο Κάστρο και στη Παναγια ένεκα του κακού καιρού που έκανε τη δεύτερη εβδομάδα στις Κυκλάδες. Φέτος επίσης είχα την ευκαιρία να δω από κοντά πολλά από τα καταλύματα που υπάρχουν στο νησί, ξεχώρισα μεταξύ άλλων το καινούργιο "ΑΕΡΙ" και τις "ΘΕΜΩΝΙΕΣ". Βεβαίως το νησί κρατάει ακόμα στο ακέραιο την παράδοση των περασμένων χρόνων και οι ντόπιοι - επιχειρηματίες προσπαθούν να ικανοποιήσουν τον επισκέπτη, όχι πάντα επιτυχώς, με τη σύγκριση τιμής και ποιότητας. Έχω να πω ότι τα περισσότερα δωμάτια - διαμερίσματα στο νησί είναι καθαρά και περιποιημένα, κάποια διατίθενται σε υψηλές, για την εποχή και τη συγκυρία, τιμές άλλα πάλι μένουν πιστά στην πολιτική που ακολούθησαν και τα περασμένα χρόνια χωρίς να δώσουν αύξηση στην τιμή των δωματίων και καλά κάνουν. Το φαγητό παραμένει καλό όπου και να καθίσει κανείς με εξαίρεση την ομόνυμη ταβέρνα στην Αγκάλη όπου παρατηρήθηκαν φέτον κρούσματα σταφυλόκοκκου λόγω της κακής υγιεινής και της πρόσμιξης των ζωντανών με τα γαλακτοκομικά προϊόντα που αυτά παράγουν. Ας ελπίζουμε να είναι πιο προσεκτικοί στο μέλλον.

Πέρα από τα καθημερινά αυτό που με συγκίνησε περισσότερο αυτή τη φορά που επισκέφθηκα το μέρος είναι η φιλοξενία των ντόπιων. Δυο κουβέντες είπαμε παραπάνω και να τα τραπέζια και να τα γλυκά και τα καφεδάκια. Πραγματικά δεν έχω λόγια για να περιγράψω το πόσο καλά μας φέρθηκαν αυτοί οι άνθρωποι, οι γνήσιοι Έλληνες που το Κράτος τους έχει ξεχασμένους και που είναι ξεχασμένοι και από το Θεό πολλές φορές. Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια του Σπύρου για τα όσα καλούδια μας πρόσφεραν κατά τη διαμονή μας στο νησί αλλά και κατά την αποχώρησή μας για την Αθήνα. Παιδιά είστε καταπληκτικοί! Φυσικά θα μνημονεύσω και τη μασκότ του νησιού, τον τετραπέρατο Γιαννάκο, το παιδί που μου έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση στο νησί. Ελπίζω η φετινή χρονιά να είναι ομαλή για όλους μας και του χρόνου τον Ιούλη να ανταμώσουμε ξανά με κέφι για τις ετοιμασίες του γάμου, με βιολιά και με χαρές!

Υγ. Το γλέντι την Κυριακή που γιόρταζε ο Άγιος Σώστης στην Άνω Μεριά με τους ντόπιους συνοδεία βιολιού και λαούτου ήταν η καλύτερη ανάμνηση που θα κρατήσω φέτος το χειμώνα.. πάντα τέτοια!